Uit recensie in de theaterkrant (15-03-14):
Zwemmen of verzuipen gaat over groepsgedrag en er wel of niet bij horen. De dans van de jongens leidt de kijker door het verlaten zwembad zonder water, dat is bekleed met witte tegels en ruige rotsstenen. De muziek (Marc Bischoff) is licht en jazzy. Door de keuze voor jonge amateurs kent de film een vrij kwetsbaar uitgangspunt, bewegingen zijn alles behalve perfect en dat klopt ook met het gegeven. De halfnaakte lichamen van de jongens met in hun gekleurde shorts en handdoeken variëren van lengte, kleur en omvang. Er is oog voor detail; een oogopslag, een blik, de zweetdruppels op het naakte lijf van de hoofdrolspeler. Als kijker leef je gemakkelijk mee. Langzaam werkt de film naar een climax toe, die wordt ingelost met een sprong in de diepte.